Ola! Eu son Kento e supoño que terei a túa idade. Vivo en Manzaneda cos meus avós. Aínda que son as 6 da tarde, xa é de noite porque estamos nos últimos días deste outono tan frío. O meu pai vai en Asturias, alí é onde traballa. A miña nai é a que reparte xornais na vila. Non lle pagan moito por facelo, pero páganlle. Teño unha irmá, chámase Xoana e ten tres anos.
Eu vou ao colexio, supoño que coma ti. O colexio só dura unhas... catro horas máis ou menos.
Xa é pola mañá e teño que ir ao colexio. Hoxe vou de excursión a Valencia. A profesora di que a excursión durará tres días. A primeira sorpresa é que a profesora nos di que iremos en avión dende Santiago.
A longa viaxe valeu a pena, vai un solazo... buffff! Imos ver un museo de experimentos científicos. Hai uns monitores moi guapos, chámanse Andrea e Carlos, pero Andrea non me cae ben.
- Ti estás tolo! Como te atreves a dicir que teño o cú gordo e malas pulgas? – bérrame a monitora.
- Síntoo moito, Andrea – dixo Kento.
- Como que “síntoo moito, Andrea”? Ademais, dende cando tes tanta confianza para chamarme Andrea? Es un maleducado!
Mais tarde veu a Televisión de Galicia a vernos, pero para min xa era a pior excursión que tivera na miña vida porque me berrara Andrea.
Ao chegar á casa ao día seguinte a miña nai zoscoume no cú e díxome que eu non volvía a unha excursión. Moito chorei daquela...
12/12/07
SON UNHA GOMA DE BORRAR
Chámome Milan e son unha goma de borrar. Dóeme moito a cabeza cando teño que borrar os lapis de cores, ¡non me gusta nada! Teño un irmán que é un bolígrafo, entón eu non o poido borrar, ten que borralo o “Tipex”.
Teño unha dona chamada Lucía, dende que me comprou non parou de borrar e como quedei pequena tiroume á papeleira e alí tamén había un lapis que o tirara ela por quedar pequeno. Co paso do tempo namoreime. E así foi a miña vida ben longa.
AINOA SOLMO PALLAS
Eu son unha goma de borrar. Eu borro na libreta cando algo me sae mal. Un día perdinme na clase e atopei un lapis. E namoreime. Tivemos un fillo, era un lapis cunha goma detrás para borrar ao que lle chamamos Pablo. Mamá era moi feliz porque tiña un fillo que podía facer as dúas cousas sen depender de ninguén: escribir e borrar.
LUCÍA CANDAL FRANQUEIRA
Eu son unha goma de borrar nova. Pero non me usan. Un día colléronme e empezaron a borrar e a borrar e ao final acabaron comigo. E antes de que me acabaran vin un lapis moi fermoso e funo coñecendo. Ao final casamos e tivemos fillos.
ALBERTO MARTÍNEZ VILLAVERDE
Teño unha dona chamada Lucía, dende que me comprou non parou de borrar e como quedei pequena tiroume á papeleira e alí tamén había un lapis que o tirara ela por quedar pequeno. Co paso do tempo namoreime. E así foi a miña vida ben longa.
AINOA SOLMO PALLAS
Eu son unha goma de borrar. Eu borro na libreta cando algo me sae mal. Un día perdinme na clase e atopei un lapis. E namoreime. Tivemos un fillo, era un lapis cunha goma detrás para borrar ao que lle chamamos Pablo. Mamá era moi feliz porque tiña un fillo que podía facer as dúas cousas sen depender de ninguén: escribir e borrar.
LUCÍA CANDAL FRANQUEIRA
Eu son unha goma de borrar nova. Pero non me usan. Un día colléronme e empezaron a borrar e a borrar e ao final acabaron comigo. E antes de que me acabaran vin un lapis moi fermoso e funo coñecendo. Ao final casamos e tivemos fillos.
ALBERTO MARTÍNEZ VILLAVERDE
MÁIS AUTORRETRATOS DE 4º B
Eu chámome Miguel, teño 9 anos, son de estatura media e delgado, son o cuarto mais baixo da clase.
Teño o pelo marrón, os ollos téñoos medio marróns e medios negros e son moi blanco. Levo sempre roupa cómoda, gústanme os deportes en xeral pero o que mais me gusta é o hóckey, que é o que practico. Eu de maior quero ser científico ou xogador de hóckey. E gústame moito comer carne.
MIGUEL LÓPEZ GARCÍA 4º B
Chámome Ainoa, teño 9 anos, son baixa e delgada, o meu pelo é liso e louro, a miña pel é de cor branca, os ollos azuis, levo uns tenis de cor branca e rosa, un pantalón de pana e unha camiseta de cor branca.
No meu tempo libre gústame: correr, saltar, xogar cos bonecos e os meus pais sempre me din que lles gusta moito o meu pelo. De grande quero ser cociñeira como o meu irmán pero aínda quedan moitos anos para que eu sexa cociñeira.
AINOA SOLMO PALLAS 4º B
Chámome Alberto, teño 9 anos, o pelo negro, son alto e delgado e a miña pel é moura, teño os ollos marróns e a roupa do Barça e o pantalón branco e azul. A miña afección preferida é o fútbol e de maior quero ser futbolista e policía
ALBERTO MARTÍNEZ VILLAVERDE 4º B
3/12/07
AUTORRETRATOS DE 4º B
Chámome Iria e teño 9 anos, son moi alta para a miña idade porque a miña familia é toda alta e tamén un pouco gorda, teño o pelo curto de cor castaña e o peiteo case sempre coa raia ao lado. Os meus ollos son verdosos, o nariz pequeno e con pencas no verán, a boca pequena cos beizos anchos. Entre as miñas afecións están ler e escribir, aínda que queira ser florista ou perruqueira; son unha nena alegre, aínda que ás veces teño moi malas pulgas.
IRIA RODRÍGUEZ REY
Chámome Pedro, teño 9 anos, son baixo, pelo negro, os ollos marróns, non son nin gordo nin delgado, e son de pel morena. Levo de roupa o chándal do R. Madrid e unhas zapatillas prateadas. Gústanme o fútbol, taekwondo, a piscina, o tenis, o ping pong, andar en bicicleta e ao bádminton. De maior quero ser futbolista ou arquitecto.
PEDRO RODRÍGUEZ VIEITES
IRIA RODRÍGUEZ REY
Chámome Pedro, teño 9 anos, son baixo, pelo negro, os ollos marróns, non son nin gordo nin delgado, e son de pel morena. Levo de roupa o chándal do R. Madrid e unhas zapatillas prateadas. Gústanme o fútbol, taekwondo, a piscina, o tenis, o ping pong, andar en bicicleta e ao bádminton. De maior quero ser futbolista ou arquitecto.
PEDRO RODRÍGUEZ VIEITES
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
